Minął kolejny tydzień i do pierwszego poważnego startu pozostały dokładnie trzy tygodnie.
Pojawia się już pierwszy, lekki stres, coraz częściej myślę już o tym biegu, jak go pobiec? na jaki czas mnie stać? Staram się nie udzielać sobie odpowiedzi, mam jeszcze odrobinę czasu i postaram się go odpowiednio przepracować, a wiem, że Marcin zaplanuje dla mnie na ten okres jeszcze sporo mocnego biegania. I dobrze, każde kolejne szybsze bieganie mój organizm znosi coraz lepiej, podobnie głowa.
Coraz więcej osób mnie pyta co biegnę na wiosnę i na jaki czas? - półmaraton w Warszawie i 10km w Szczecinku - nie biegnę żadnego maratonu na wiosnę - decyzja podjęta wspólnie z trenerem. Maraton wstępnie odkładam na jesień, a może na przyszły rok - nigdy nic nie wiadomo.
Na jaki czas mnie stać? Na pewno na obu dystansach celuję w życiówki i na obu zanosi się na sporą poprawę, aktualne prezentują się tak:
10km - 45:50
półmaraton - 1:46:30
Wagowo (i sylwetkowo) także prezentuje się coraz lepiej, nawet wczoraj podczas Biegu Na Szczyt w Rondo 1 jeden ze znajomych (który nie widział mnie od Biegu Niepodległości - 11/11/2015) na mój widok powiedział, że chyba Emil Dobrowolski powinien zacząć się obawiać konkurencji - spokojnie Emil, jeszcze mi sporo brakuję i raczej nigdy nie dobiję do Twojego poziomu biegowego. Ale jest w tej reakcji trochę prawdy, bo przemiana jest spora, ciekawe ilu znajomych mnie nie rozpozna przed startem :)
Nie pozostaje mi nic innego jak dalej wykonywać sumiennie plan treningowy.
Ten tydzień zamykam na 81,5km - to sporo jak na mnie, nie wiem czy kiedykolwiek dobiłem do osiemdziesiątki, pewnie nie. Ostatnio udaje mi się pobiegać po pracy w lasku, co czułem w nogach i nawet te spokojne kilometry gdzieś tam się odkładają i mam nadzieję, że zaprocentują podczas zawodów. Z tego względu także trochę zwolnilem na spokojnych odcinkach tak, aby zachować jak najwięcej sił na te mocne akcenty.
Tak dokładnie wyglądał ten tydzień:
Poniedziałek - odpoczynek
Wtorek - 10km + 10x200m (podbiegi) +2km
Środa - 12km + 10x100m (rytmy)
Czwartek - 11,4km steady run (miało być 14km)
Piątek - odpoczynek
Sobota - 4km + 5x2km + 2km
Niedziela - 20km
Mamy już nowy rok, więc czas na krótkie podsumowanie poprzedniego.
Przede wszystkim postawiłem w 2015 roku jeden główny cel – biegać bez żadnej napinki na wyniki i mieć w dupie co myślą o tym inni – i ten cel w pełni zrealizowałem. Startów było bardzo dużo (nawet chyba za dużo), łącznie wyszło chyba ponad 30. Spora większość była bardzo spontaniczna, a to wszystko głównie dzięki Tomkowi (dzięki za ten sezon).
Druga rzecz to zakończenie projektu, który rozpocząłem w 2013 roku – Korona Maratonów Polskich (gdyby nie astma i atak, który sam sobie wywołałem na trzy dni przed maratonem w Krakowie w 2014 to już na poprzedniej jesieni, a dokładnie w Poznaniu zamknąłbym ten projekt, a tak Kraków musiałem przełożyć na 2015). Tak jak w przypadku całego roku, wynik się dla mnie nie liczył, chciałem spokojnie ukończyć maraton i zamknąć tym samym Koronę. Udało się. Trochę pocierpiałem szczególnie, że dzień wcześniej brałem udział w Biegu Łosia w Puszczy Kampinoskiej (17km).
Trzeci, a zarazem ostatni to wspólny pomysł z początku roku, gdzie ze znajomymi postanowiliśmy trochę pozwiedzać Polskę i zrobić Koronę Półmaratonów Polskich. Zrobiłem to wspólnie z Tomkiem, z którym w tym roku udało się trochę pozwiedzać nasz piękny kraj i poznaę wiele fantastycznych osób.
Jeżeli chodzi o kilometraż to wyszło chyba coś w okolicach 2200km (mogłoby być więcej ale jak spojrzę w statystyki miesięczne to można powiedzieć, że przez miesiąc praktycznie nie biegałem - średnia z lutego i marca 2015 to 94km - suma tych dwóch miesięcy daje mój średni miesięczny kilometraż).
Ilość zawodów, w których brałem udział - nawet nie jestem w stanie tego policzyć i wymienić wszystkich. Patrząc na medale to było ich napewno ponad 30.
Końcówka roku przyniosła sporo zmian. Znudziło mnie już takie rekreacyjne bieganie, zaczęło brakować motywacji do mocniejszego treningu, potrzebowałem bata nad sobą. Znalazłem go w postaci trenera. Od października znacząco przyspieszyłem, zmieniłem nawyki żywieniowe, zrzuciłem 15kg (tak, naprawdę - jest mnie mniej o 15kg). Udało mi się nawet poprawić życiówkę na 10km, co prawda tylko o 5s ale zawsze coś (po miesiącu treningów). To pokazuję, że jeszcze coś ze mnie może być. Zobaczymy co przyniesie 2016 :)
Ps. na koniec podsumowania chciałbym podziękować moim najbliższym biegowym znajomym:
Tomek - jeszcze raz dzięki za te wszystkie setki, a nawet tysiące km w trasie, podczas biegów, treningów, godziny rozmów na różne tematy.
Aniu - dziękuję za wspólne biegi i po Kampinosie (do którego trzeba wrócić), podczas zawodów, za dbanie o nasze zdrowie i te nasze biegowe ploty 😉
Radziu i Staszku - naprawdę fajnie, że jesteście i możemy wspólnie biegać i motywować się w zdrowy sposób. Dzięki za wspólne kilometry na leśnych ścieżkach jak i również na trasach biegów.
Marcin - trenerze, choć nie wiem czy chciałbyś być tak nazywany - dzięki za te nasze pierwsze 3 miesiące współpracy, chyba obaj jesteśmy z niej zadowoleni i obaj mamy ambitne plany na 2016, których realizacji Tobie i sobie życzę. Mam nadzieję, że współpraca będzie przynosiła kolejne efekty.
Na koniec chyba najważniejsze podziękowania dla najbliższych, którzy mimo, że czasami mi pomarudzą to i tak zawsze mnie dopingują i trzymają kciuki. Dziękuję :)
Wszystkim tym, którzy śledzą mój blog, fanpage, konto na Instagramie chciałbym podziękować za motywację jaką mi dajecie do dalszej pracy nad sobą. Bardzo się cieszę, że niektórych z Was mogłem poznać osobiście. Żałuję, że nie wszystkich, ale mam nadzieję, że jeszcze się uda. W końcu mamy nowy rok 😉
